Konserwacja i restauracja obrazu Apostołowie ​i efebowie, kopia wg fragmentu fresku Wniebowzięcia Marii Antonio Allegri da​Correggio z podniebienia kopuły katedry​w Parmie, szkoła włoska 2. poł. XVII​ w.(?). Obraz w kolekcji Muzeum Pałacu​w Wilanowie (nr inw. WIL 1723)

Promotor: prof. Joanna Szpor
Pracownia Konserwacji i Restauracji Malarstwa Sztalugowego

Wykonanie konserwacji obrazu, jak i związana z nim tematycznie praca teoretyczna Wokół wilanowskiego Correggia. Kopie wielkich mistrzów a praktyka kolekcjonerska od XVII do XIX wieku pisana u dr. Marcina Zglińskiego były wynikiem bardzo osobistego wyboru pani Mileny Łupińskiej. Jej dość indywidualnie odczuwane piękno obrazu zalegającego w magazynie muzealnym zaczęło być szerzej zauważalne dopiero po wykonaniu przez nią konserwacji dzieła – obrazu, którego forma estetyczna została zaakceptowana przy jego kupnie w XVIII wieku.

Spójność tematyczna obu elementów pracy pozwoliła na rozumowaną interpretację wyników badań fizykochemicznych, przeprowadzanych w trakcie prac konserwatorskich, a tym samym wskazanie zmian estetycznych, jakie nastąpiły między pierwotnym wyglądem kopii naśladującej malowidło ścienne – pamiątki z podróży hr. Kostki Potockiego – a stanem obrazu po dawnych, XIX-wiecznych renowacjach, lokujących go w kategorii obrazu sztalugowego.

Z uwagi na odsłonięcie na odwrocie oryginalnego płótna napisu Nr 5 Correggio oraz resztek pieczęci właściciela, a także historyczny charakter dawnego płótna dublażowego, które również posiadało napisy, należało wymyślić system ponownego wzmocnienia płócien z możliwością szybkiego rozmontowania historycznego płótna dublażowego w celu oglądu przez badaczy oryginalnych napisów, a następnie ponownego montażu obu płócien na wspólnym historycznym blejtramie.

Dla oryginału zastosowano tak zwany dublaż transparentny na tkaninę jedwabną; dla historycznego płótna dublażowego – wzmocnienie nową tkaniną i naciąg od odwrocia na szereg magnesów neodymowych (NdFeB). Parametry i rodzaj magnesów zostały opracowane w kooperacji z firmą Magneto jako nowatorskie, indywidualne rozwiązanie, nieprezentowane dotąd w Polsce.

Efekty estetyczne konserwacji warstwy malarskiej przekroczyły spodziewane rezultaty dzięki odsłonięciu oryginalnej kolorystyki kompozycji i tekstury, uzyskanej wskutek stosowaniu farb temperowych, naśladującej malarstwo ścienne według Correggia. Pani Milena Łupińska przy scalaniu destruktu kompozycji, posługując się współczesną wiedzą konserwatorską ograniczającą ingerencję w oryginalne malowidło, wykazała się ogromnym wyczuciem estetycznym i zdolnościami artystycznymi.

Sfinalizowanie projektu konserwacji „destruktu – pamiątki historii” pozwoliło historykom sztuki z Pałacu w Wilanowie zakwalifikować obraz do wystawienia go w galerii gromadzącej dzieła sztuki przywożone przez hr. Kostkę Potockiego z jego le Grand Tour po Europie.